【世界看中国】英国专家:期待两会出台多领域具体措施
Романи?а Romania (романски)
|
||||||
---|---|---|---|---|---|---|
|
||||||
Химна: De?teapt?-te, romane! Разбудете се, Романци! |
||||||
![]() Местоположбата на Романи?а (темнозелена)百度 华盛顿时间3月22日,特朗普表示,依据301调查结果,美国将对从中国进口的商品大规模征收关税,并限制中国企业对美投资并购。
– на Европскиот континент (светлозелена и темносива) Местоположбата на Романи?а (темнозелена) – на Европскиот континент (светлозелена и темносива) |
||||||
Главен град (и на?голем) | Букурешт 44°25′N 26°06′E? / ?44.417°N 26.100°E | |||||
Службен ?азик | Романски1 | |||||
Народности (2011) | ||||||
Демоним | Романци
(Романец/Романка) |
|||||
Уредува?е | Унитарна претседателска република | |||||
? | Претседател | Клаус ?оханис | ||||
? | Премиер | Марсел Чиолаку | ||||
Основа?е | ||||||
? | Трансилвани?а | 10 век | ||||
? | Влашка | 1290 | ||||
? | Молдави?а | 1346 | ||||
? | Прво обединува?е | 1599 | ||||
? | Преобединува?е на Влашка и Молдави?а | 24 ?ануари 1859 | ||||
? | Прогласена за независна | 13 ?ули 1878 | ||||
? | Обединува?е со Трансилвани?а | 1 декември 1918 | ||||
пристапила во ЕУ | 1 ?ануари 2007 | |||||
Површина | ||||||
? | Вкупна | 238,391 км2 (82) | ||||
? | Вода (%) | 3 | ||||
Население | ||||||
? | проценка за 2023 г. | 19,051,562[1] | ||||
? | Попис 2011 | 20,121,641[2] | ||||
? | Густина | 84.4 жит/км2 | ||||
БДП (ПКМ) | проценка за 2023 IMF г. | |||||
? | Вкупен | $780.797 мили?арди[3] (36та) | ||||
? | По жител | $41,029[3] (50та) | ||||
БДП (номинален) | проценка за 2023 г. | |||||
? | Вкупно | $213.891 мили?арди[3] (44та) | ||||
? | По жител | $18,413[3] (56та) | ||||
?иниев коеф. (2021) | ? 34.3[4] среден |
|||||
ИЧР (2021) | ▲ 0.821[5] многу висок · 53та |
|||||
Валута | Леа (L)2 (RON ) |
|||||
Часовен по?ас | EET (UTC+2) | |||||
? | (ЛСВ) | EEST (UTC+3) | ||||
Се вози на | десно | |||||
НДД | .ro .eu | |||||
Повик. бр. | 40 | |||||
1 Други ?азици како унгарски, германски, турски, кримскотатарски, грчки, ромски, хрватски, украински и српски, се службени на одредени локални области. 2 Романска во?на за независност. 3 Берлински конгрес. |
Романи?а (романски: Romania [rom??ni.a] ( слушнете)) — зем?а во ?угоисточна Европа. Граничи со Украина и Молдави?а на североисток, со Унгари?а и Срби?а на запад и со Бугари?а на ?уг (по должината на реката Дунав). Романи?а на исток има мал излез на Црно Море. Источните и ?ужните Карпати минуваат низ централниот дел на зем?ата. Главниот град на Романи?а е Букурешт.
Членка е на НАТО од 2004 година. На 25 април 2005, во Луксембург, Романи?а потпиша договорот за членство во Европската Уни?а. Полноправен член е од 1 ?ануари 2007, заедно со Бугари?а.
Романи?а се смета за латински остров во океанот од Словени. Името на оваа зем?а потекнува од името на градот Рим (Рома), или од името на Источното Римско Царство.
Потекло на поимот
[уреди | уреди извор]
Името Романи?а доа?а од романскиот збор роман (roman) ко? пак потекнува од латинскиот назив Romanus, и во превод значи ?гра?анин на Рим“[6]. Во 16 век итали?анските хуманисти кои патувале во Трансилвани?а, Молдави?а и Влашка нагласиле дека населението се нарекува ?Романи“[7][8][9][10]. Првиот документ напишан на романски ?азик било писмото ?акшу каде за првпат во пишана форма се употребува зборот ?романски“[11].
Двете правописни форми: роман и руман биле користени наизменично сè додека социолингвистичките случува?а во доцниот 17 век довеле до семантичко диференцира?е на двете форми. По укинува?ето на крепосништвото во 1746 година, зборот ruman постепено испаднал од употреба и правописот се стабилизирал во форма на роман. Тудор Владимиреску, револуционерен водач на почетокот на 19 век, го употребил терминот Румани?а ко? термин се однесувал единствено за Кнежевство Влашка[12].
Употребата на името Романи?а како термин ко? се однесува на заедничката татковина на сите Романци за првпат било документирано во почетокот на 19 век. Името офици?ално се користи од 11 декември 1861 година[13].
Истори?а
[уреди | уреди извор]Даки?а
[уреди | уреди извор]Територи?ата на денешна Романи?а низ раната истори?а била на неколкупати населувана од страна на на?различни племи?а како Даките, Гетите и голем бро? на индоевропски племи?а. Во 106 година Даки?а била заземена од страна на римскиот цар Тра?ан. Според романските историчари, романскиот етнос настанал се меша?ето на Даките и римските колонисти по долината на река Дунав. Романскиот етнос се создавал паралелно со влашкиот. Посто?ат мисле?а според ко? романскиот народ настанал со меша?е на еленизираните Траки и нивната романизаци?а, Авари, Кумани, итн.
Трансилвани?а во текот на сво?ата истори?а била ?во срцето“ на Кралство Даки?а (82 п.н.е.-106). Во 106 година била освоена од страна на Рим?аните, а не?зините богатства целосно експлоатирани. Кога Рим?аните се повлекле во 271 година, територи?ата била изложена на различни вли?ани?а од различни племи?а. Во следните години, оваа област била под контрола на дакиското племе Карпи, Визиготи, Хуни, Гепиди, Авари и Бугари. По романизаци?ата на овие простори, дакиските племи?а и народи започнале да се предвижуваат кон ?уг. Така, главниот карактер на населението бил формиран со меше?ето на Дакиските народи и Рим?аните заедно со нивните култури.[14] Сепак, денес историчарите водат с? уште дебати околу карактерот на областа пред таа да биде освоена од страна на Унгарците.
Среден век
[уреди | уреди извор]Истори?ата на Романи?а во средниот век започнува со повлекува?ето на Монголците, последното население што мигрирало поради напади и осво?ува?е на територи?ата на денешна Романи?а во 1241-1242 година. Трите територии кои денеска ?а сочинуваат Романи?а (Влашка, Молдави?а и Трансилвани?а) биле обединети во времето на Михаил Храбриот (1593-1601).
Во поголемиот дел од ово? период, Банат, Кришана, Мармарош и Трансилвани?а - денес региони во Романи?а западно од Карпатите, биле дел од Кралство Унгари?а. Тие биле поделени во неколку видови административни единици, како окрузи или места. На чело на секо? регион се нао?ал кралски офици?ален претставник наречен во?вода. Во кралството, романските селани, како православни, биле ослободени од десетокот, црковен данок што требало да го пла?аат сите римокатолички христи?ани. Сепак, романските благородници полека ?а изгубиле способноста да учествуваат во политичкиот живот, биде??и монарсите од 14 век воделе погрешна политика. Нивната позици?а станала уште полоша по 1437 година, кога била формирана таканаречената Уни?а на три нации, со?уз на унгарските благородници, Секели и Саксонци, со цел да го уништат Трансилваниското востание.

Влашка, првата независна средновековна држава поме?у Карпатите и долниот дел на Дунав била создадена кога Басараб I (1310-1352) ?а прекинал сизаренството на унгарскиот крал со неговата победа во Битката ка? Посада во 1330 година. Независноста на Молдави?а, на исток од Карпатите, го постигнал Богдан I (1359-1365), благородник од Мармарош, ко? го предводел револтот против поранешниот владетел ко? бил назначен од унгарскиот монарх. Ме?утоа, независноста на двете кнежевства била ретко безбедна, а вазалството кон пове?е држави станало важен аспект на нивната дипломати?а. Иако Влашка оддала почит на Отоманското Царство во 1417 година и Молдави?а во 1456 година, нивните два средновековни монарси, Мирчо Стариот од Влашка (1386-1418) и Стефан III од Молдави?а (1457-1504) спровеле успешни воени операции против Отоманските Турци. Тргови?ата на двете кнежевства со другите делови на Европа започнала да се намалува по последните децении на 15 век. Пред тоа, продажбата на кожи, жито, мед и восок на Светото Римско Царство, Венеци?а и Полска, како и увозот на свила, оруж?е и други произведени стоки од овие области, биле широко распространети, но до кра?от на 16 век Отоманското Царство станало главен пазар за романските производи.
Трансилвани?а, заедно со соседните зем?и, добила статус на автономна држава под османлиски владетел откако централните територии на Кралство Унгари?а биле припоени од страна на Османлиите во 1541 година. Падот на царството, исто така, им ?а одзело власта Валашко и Молдави?а на нивниот главен со?узник во борбата против Отоманското Царство. Во 1594 година, Михаил Храбриот се приклучил на анти-отоманската али?анса иницирана од папа Климент VIII. По сери?ата победи над Османлиите, то? се сврте кон Трансилвани?а и Молдави?а, каде владееле про-полски и про-османлиски кнезови. То? ?а нападнал и окупирал Трансилвани?а во 1599 година и Молдави?а во 1600 година. Иако со?узот на трите зем?и се распаднал четири месеци подоцна, то? служел како идеал за подоцнежните генерации кои работеле за обединува?е на териториите што сега ?а формираат Романи?а.
Османлиско Царство
[уреди | уреди извор]Стратешката положба на кнежевствата Молдави?а и Влашка во долниот тек на реката Дунав и на планинскиот превез на Карпатите овозможувале големи предности при па?а?ето им во склопот на Османлиското Царство. Биде??и се нао?але на север од Балканот, Влашка дури на почетокот од 15 век, а Молдави?а на кра?от од 15 век станале обврзници да ? пла?аат даноци на Османлиското Царство, а ве?е на почетокот на 16 век биле анектирани. До средината на 19 век, службено писмо во Влашка било кириличното писмо. Во 1861 година била воведена латиницата.
Во првите години на 19 век, со Влашка и Молдави?а сè уште владееле фанариотите, кои биле зависни од султанот а управува?ето на дунавските кнежевства го гледале преку лично збогатува?е. Во 1816 година кнез на Влашка бил Александар Суцу ко? во Букурешт пристигнал со пове?е од 800 лу?е, а во Молдави?а кнез бил Михаил Суцу. Корупци?ата, грабежите и интригите биле секо?дневие во политичкиот живот на кнежевствата. Поради тоа фанариотите предизвикале незадоволство и омраза во сите слоеви на романското општество.
Во ово? период селското стопанство било директно поврзано со феудалните бол?ари а монополот го спречувал разво?от на зем?ата. Додека на султанот не му била испорачана бараната количина на храна или други стоки, нико? немал право да тргува слободно. Од друга страна пак, во двете кнежевства имало доста несогласува?а и ме?у бол?арите и фанариотите. Во 1821 година постоеле три политички сили: фанариоти (грчко население испратено од султанот да управува со зем?ата), бол?ари (сакале локално управува?е под заштита на османлискиот султан или рускиот император) и селаните кои биле на?многу изложени на даноци, угнетува?е и слично.
Во ваква состо?ба на кнежевствата во 1821 година избувнало востание во Влашка на чело со Тудор Владимиреску, бол?арин и учесник во Руско-турската во?на (1806-1812). Кон востанието се вклучиле главно селското население а до март 1821 година, нивните сили изнесувале до 60,000 во?ници. Но кога започнал нападот кон Букурешт, селаните ги нападнале бол?арските имоти по кое тие започнале да бегаат кон Трансилвани?а, а Владимиреску неуспешно се обидувал да воведе ред и своите борби да ги насочи единствено кон фанариотите.
Во април 1821 година неговите сили влегле во Букурешт. Во исто време од Молдави?а се движеле силите на Ипсиланти (член на Филики етери?а, та?на грчка организаци?а за борба против Османлиите). Османлиските власти сакале од Владимиреску или да се воздржат од борби или да станат со?узници на османлиските сили против етеристите на Испиланти. Целиот хаос завршил со убиство на Владимиреску, распа?а?е на неговата арми?а и разгром на етеристите. Османлиското Царство успеала да го задуши востанието а бил ставен и кра? на фанариотското господарство во двете кнежевства. По кра?от на востанието Руси?а започнала голем притисок за повлекува?е на османлиските сили во кое и успеала, а самите фанариоти биле исклучени од сите гра?ански и црковни служби и биле заменети со романски. За нов кнез на Влашко бил избран ?ор?и Гика, а во Молдави?а бил поставен ?он Струдза.
Независност
[уреди | уреди извор]По кра?от на Кримската во?на, австрискиот режим станал омразен ме?у населението биде??и бил потиснат матери?алниот и политичкиот живот. Во мировните преговори ме?у Големите сили било одлучено замена на рускиот протекторат со колективен протекторат на зем?ите кои го потпишале договорот. Во исто време романските емигранти во Париз започнале се по?асно да го поставуват праша?ето за обединува?е на двете кнежевства. На едната страна застанале Австри?а и Османлиското Царство заедно со Англи?а ко?а била во добри трговски односи со Истанбул. Од друга страна била Франци?а ко?а не сакала Руси?а да излезе во своите сфери на вли?ание на Балканот, Средозем?ето и Мала Ази?а како и Руси?а ко?а проценила дека едно соединува?е ?е доведе до слабее?е на позициите на Османлиите. На?голема улога во обединува?ето на двете дунавски кнежевства имале емигрантите во Западна Европа, посебно во Франци?а ко?а не се спротивставувала на обединува?ето.
По кра?от на конгресот, австриските сили се повлекле од двете кнежевства а во 1857 година биле спроведени успешни избори за обединува?е на двете кнежевства. На конвенци?ата од 7 август 1858 било изгласено да се зачуваат двете кнежевства како одделни но со право да основат заеднички управни органи. Во 1861 година Александар ?он Куза го об?авил соединува?ето на двете кнежевства иако тие сè уште биле вазални на Османлиското Царство. Во 1861 година во османлиската престолнина била свикана ме?ународна конференци?а ко?а го признала офици?ално соединува?ето на двете кнежевства под името Романи?а и како вазална зем?а на Османлиите била до Берлинскиот конгрес.
Во текот на Балканските во?ни, Романи?а ?а принудила на Бугари?а да ?а предаде Силистра. По ова, Романците навлегле длабоко кон внатрешноста на Бугари?а. Романи?а излегла како победник и Бугари?а била принудена да и ?а отстапи Добру?а.
Прва светска во?на
[уреди | уреди извор]
Романи?а била во со?уз со Централните сили од 1882 година. Ме?утоа, кога започнала во?ната, таа ?а прогласила сво?ата неутралност, тврде??и дека поради тоа што Австроунгари?а самата об?авила во?на против Срби?а, Романи?а немала никаква обврска да се приклучи на во?ната. Кога властите на Антантата ?а ветиле Трансилвани?а и Банат, големи територии на источна Унгари?а, во замена за об?авува?ето на во?ната во Романи?а на Централните сили, романската влада се откажала од сво?ата неутралност. На 27 август 1916 година, романската арми?а започнала напади врз Австроунгари?а, со ограничена поддршка од Руси?а. Романската офанзива првично била успешна, против австроунгарските трупи во Трансилвани?а, но контранападт од страна на силите на Централните сили ги приморало да се вратат назад[15]. Како резултат на Битката ка? Букурешт, Централните сили го окупирале Букурешт на 6 декември 1916 година. Борбата во Молдави?а продолжила во 1917 година, што резултирала со скап ?ор-сокак за Централните сили[16][17]. Руското повлекува?е од во?ната кон кра?от на 1917 година како резултат на Октомвриската револуци?а значело дека Романи?а била принудена да потпише примир?е со Централните сили на 9 декември 1917 година.
Во ?ануари 1918 година, романските сили воспоставиле контрола врз Бесараби?а, додека Руската арми?а ?а напуштила провинци?ата. Иако договорот бил потпишан од страна на романската и болшевичката руска влада по разговорите поме?у 5 и 9 март 1918 година за повлекува?е на романските сили од Бесараби?а во рок од два месеци, на 27 март 1918 година Романи?а ?а анкетирала Бесараби?а како не?зина територи?а, формално врз основа на усвоената резолуци?а од страна на локалното собрание на таа територи?а по не?зиното обединува?е со Романи?а[18].

Романи?а офици?ално постигнала мир со Централните сили со потпишува?е на Договорот од Букурешт на 7 ма? 1918 година. Според то? договор, Романи?а била обврзана да стави кра? на во?ната со Централните сили и да направи мали територи?ални отстапки кон Австроунгари?а, отстапува??и контрола врз некои територии во Карпатите и да им додели отстапки за нафта до Германи?а. Во замена, Централните сили го признале суверенитетот на Романи?а над Бесараби?а. Договорот бил отфрлен во октомври 1918 година од страна на владата на Александру Маргиломан, а Романи?а номинално повторно влегла во во?ната на 10 ноември 1918 година. Следниот ден, Букурешкиот договор бил поништен според условите на примир?ето на Компиен[19][20]. Вкупните романски смртни случаи од 1914 до 1918 година, воени и цивилни, во рамките на современите граници, се проценети на 748.000[21].
Втора светска во?на
[уреди | уреди извор]

Романи?а во текот на Втората светска во?на била на страната на Силите на оската. Во 1941 година, не?зините во?ски се приклучиле кон оние на Нацистичка Германи?а за походот кон СССР односно во Битката ка? Сталинград. Бесараби?а повторно ? била вратена на Романи?а. На 23 август 1944, романскиот крал Михаил I, поддржан од романската арми?а и Советскиот Со?уз го симнал од власт романскиот диктатор ?он Антонеску, уште попознато како романскиот државен удар од 1944 предводен од страна на кралот Михаил I. По ова, Романи?а преминала на страна на Со?узниците
Комунистичка Романи?а
[уреди | уреди извор]По кра?от на Втората светска во?на, Бесараби?а била повторно вратена на СССР, од чи?а територи?а се создала Молдавска ССР. На 10 декември 1947 година Романската комунистичка парти?а ?а зазела власта во Букурешт. Во периодот на комунизмот, Романи?а била под целосно вли?ание на СССР. Во 1965 година на чело на државата дошол Николае Чаушеску. Неефективната стопанска политика довела до банкрот на државните резерви. Во 1981 година Романи?а била определена како некредитоспособна држава. Во 1972, Чаушеску започнал програма на систематизаци?а. Таа била претставена како програма за граде?е на ?пове?естрано развиено соци?алистичко општество“. Програмата за урива?е и повторно изградува?е почнала по селата, но го достигнала сво?от врв со обидот целосно да го преобликува главниот град. Пове?е од една петтина од средиштен Букурешт, вклучува??и цркви и историски градби, била срушена во 1980-тите, со цел да се прегради градот во негов сопствен стил. Зградата на парламентот денес е втората на?голема градба, после Пентагон. Чаушеску исто така имал намера да ископа многу села со цел да ги премести селаните во блокови со станови по градовите, како дел од неговата ?урбанизациска“ и ?индустри?ализациска“ програма.
Падот на комунизмот
[уреди | уреди извор]По па?а?ето на Берлинскиот ?ид во 1989 година, во Букурешт избувнале големи демострации за поголеми права и слобода на романскиот народ. Диктаторот Чаушеску, заедно со неговата сопруга Елена биле фатени во бегство и заробени на 25 декември 1989 година. Набргу биле стрелани.
По ова, во Романи?а била воведена демократи?ата. Во 2004 година се приклучила кон НАТО пактот. На 25 април 2005, во Луксембург, Романи?а го потпишала договорот за членство во Европската Уни?а, а во 2007 година пристапила кон уни?ата.
Географи?а
[уреди | уреди извор]
Со површина од 238.391 квадратен километар, Романи?а е на?голема држава во ?угоисточна Европа и дванаесетта на?голема држава во Европа[22]. Карпатите доминираат во центарот на Романи?а, со 14 планински масиви што достигнуваат над 2.000 метри, од кои на?високиот е Молдов?ану на 2.544 метри.
Околу 47% од површината на зем?ата е покриена со природни и полуприродни екосистеми[23]. Заштитените области во Романи?а опфа?аат скоро 10,000 км2 (околу 5% од вкупната површина) кои покриваат 13 национални паркови и три резервоари на биосферата[24].
Реката Дунав формира голем дел од границата со Срби?а и Бугари?а и се влева во Црното Море, формира??и ?а Делтата Дунав[25], ко?а е втора по големина и на?добро зачувана делта во Европа. На 5.800 км2[26], делтата на Дунав е на?големото континуирано мочуриште во Европа[27], и поддржува само 1.688 различни растителни видови[28].
Романи?а има една од на?големите области на недопрена шума во Европа, ко?а опфа?а скоро 27% од територи?ата[29]. Во зем?ата се идентификувани околу 3.700 видови на растени?а, од кои до денес се прогласени за природни споменици, 74 исчезнати, 39 загрозени, 171 ранливи и 1.253 ретки[30].
Фауната на Романи?а се состои од 33.792 видови на животни, 33.085 безрбетници и 707 ’рбетници[30] with almost 400 unique species of mammals, birds, reptiles, and amphibians,[31], со скоро 400 уникатни видови на цицачи, птици, влекачи и водоземци, вклучува??и околу 50% од кафеавите мечки во Европа (без Руси?а[32]) и 20% од неговите волци[33].
Клима
[уреди | уреди извор]Поради сво?ата оддалеченост од отворено море и позици?а на ?угоисточниот дел на европскиот континент, Романи?а има умерена и континентална клима, со четири различни сезони. Просечната годишна температура е 11 °C на ?уг и 8 °C на север[34]. Во лето, просечните максимални температури во Букурешт се искачуваат на 28 °C, а температуре над 35 °C се прилично вообичаени во пониските области на зем?ата[35]. Во зима, просечната максимална температура е под 2° С. Врнежите се просечни, со над 750 мм на годишно ниво само на на?високите западни планини, додека околу Букурешт се спушта на приближно 570 мм.
Демографи?а
[уреди | уреди извор]
Во Романи?а има 20 етнички малцинства, на кои им се загарантирани сите права според ме?ународните конвенции. Ме?у другото, на секое од нив Уставот им гарантира по едно пратеничко место во романскиот парламент. Ме?у признатите малцинства во Романи?а се и Македонците. Романи?а отсекогаш имала мегаломански ставови спрема ароманското (влашкото) население на Балканот, а овие ставови остануваат непроменети до денес. Имено, иако Романи?а ги ?признава“ Ароманците исклучиво како Романци, од сво?а страна не им ги признава нивните основни права. Романи?а има 21.698.181 жители.
?азик
[уреди | уреди извор]Службен ?азик во Романи?а е романскиот ?азик, дел од романските ?азици. ?азикот го зборуваат околу 91% од населението. Покра? романскиот, поголеми малцински ?азици во Романи?а се унгарски ?азик и ромски ?азик.
Религи?а
[уреди | уреди извор]Романи?а е секуларна држава и нема национална религи?а. На?голема религиска организаци?а е Романската православна црква во ко?а членуваат околу 86,7% од романското население. Покра? православието, други познача?ни религии се католицизмот со 4,7% и протестантството со 3,7%. Во Романи?а живее и мало турско население кое е дел од исламската религи?а.
Македонците во Романи?а
[уреди | уреди извор]Денес во Романи?а живеат околу 15 000 Македонци, населени во различни делови на зем?ата (Добру?а, Долж...). Тие се потомци на доселеници од Македони?а, до?дени во различно време и од сите делови на етничка Македони?а. Оние, чии предци дошле пред пове?е векови, знаат само дека се од Македони?а, на пример, од Пиринско, Прилепско или од други делови на Македони?а. Потомците на подоцна доселените си го знаат и точното место (град или село) на потекло.
Во Романи?а не е дозволено формира?е на политички организации на етничка основа, но затоа Македонците имаат сво? претставник во парламентот.
Тие се организираат и преку ?Друштвото на Македонците во Романи?а“ (Asociatia Macedonenilor din Romania).
Бр. | Округ | Нас. | Бр. | Округ | Нас. | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() Букурешт ![]() Клуж-Напока |
1 | Букурешт | Букурешт | 1,883,425 | 11 | Браила | Браила | 180,302 | ![]() Темишвар ![]() ?аш |
2 | Клуж-Напока | Клуж | 324,576 | 12 | Арад | Арад | 159,704 | ||
3 | Темишвар | Тимиш | 319,279 | 13 | Питешт | Ар?еш | 155,383 | ||
4 | ?аш | ?аш | 290,422 | 14 | Сибиу | Сибиу | 147,245 | ||
5 | Констанца | Констанца | 283,872 | 15 | Бакау | Бакау | 144,307 | ||
6 | Кра?ова | Долж | 269,506 | 16 | Т’ргу Муреш | Муреш | 134,290 | ||
7 | Брашов | Брашов | 253,200 | 17 | Ба?а Маре | Марамуреш | 123,738 | ||
8 | Галац | Галац | 249,342 | 18 | Бузау | Бузау | 115,494 | ||
9 | Плоешт | Прахова | 209,945 | 19 | Ботошан | Ботошан | 106,847 | ||
10 | Орад?а | Бихор | 196,367 | 20 | Сату Маре | Сату Маре | 102,441 |
Политички систем
[уреди | уреди извор]Уставот на Романи?а е заснован на уставот на Петтата Француска Република и бил одобрен на национален референдум на 8 декември 1991 година. Подоцна во 2003 година се донесени нови амандмани на уставот за усогласува?ето со европскиот правен систем. Романи?а е пове?епартиска демократи?а и има поделба на законодавната, извршната и судската власт. Таа исто така е полупретседателска република. Претседателот се избира на избори со петгодишен мандат. Претседателот го назначува премиерот, додека премиерот го назначува кабинетот на министри.
Парламентот на Романи?а се состои од два дела, сенатот ко? има 140 места и Комора на пратеници ко? има 364 пратеници.
Надворешна политика
[уреди | уреди извор]Романските власти со десетлети?а покажувале склоност за влез во разни интеграции. За време на владее?ето на комунизмот Романи?а била членка на воениот со?уз Варшавски договор и економското здружение Совет за заемна економска помош (СЕВ). Откога вли?анието на СССР ослабело, Романи?а ги интензивирала врските со Кина (ко?а тогаш не била во добри односи со СССР). Наскоро Романи?а му се приближила и на Западот. Потпишала договори со Европската асоци?аци?а за слободна тргови?а и Европската економска заедница, претходник на Европската Уни?а. Во 1969 година, Ричард Никсон ?а посетил Романи?а и Соединетите Американски Држави ? дале на Романи?а неколку поволни кредити. Чаушеску ?а посетил САД и тогаш бил склучен и десетгодишен економски договор ме?у двете зем?и (1976). Разни економски договори биле потпишани со Израел, Египет, Кина, Источна Германи?а, СФР ?угослави?а, Унгари?а и Бугари?а. Во ова време Романи?а станала наб?удувач во движе?ето на неврзаните, исто така бил направен исклучок и таа била една од ретките комунистички зем?и во Ме?ународниот монетарен фонд и Светската банка.
Во раните 1990-ти години Романи?а ?а предала кандидатурата за членство во Европската Уни?а, а не?зина членка станала на 1 ?ануари 2007 година заедно со Бугари?а. Членка на НАТО пактот станала во 2004 година. Со влегува?ето во Европската Уни?а, Романи?а излегла од Зоната за слободна тргови?а на средноевропските зем?и (ЦЕФТА) во ко?а влегла во склопот на подготовките за ЕУ во 1997 година.
Романи?а е потписничка на договорот според ко? воените заповедници од САД не мораат казнено да одговараат за воени злосторства пред Ме?ународниот воен суд.
Романи?а е членка на следните ме?ународни организации: ОН, ЕУ, НАТО, Партнерство за мир, СЗО (Светска здравствена организаци?а), СТО (Светска трговска организаци?а), Зона на соработка на црноморските зем?и, ЕБОР (Европска банка за обнова и разво?), Светска банка, ММФ (Ме?ународен монетарен фонд), Совет на Европа
Административна поделба
[уреди | уреди извор]

Романи?а се состои од 41 округ и самоуправна административна единица Град Букурешт.
|
|
Стопанство
[уреди | уреди извор]
Во 2016 година Романи?а имала БДП од околу 441.601 мили?арди долари, а БДП по жител изнесувал 22.348 долари.[37] Според Светската банка, Романи?а е зем?а со среден доход.[38] Спрема Евростат, БДП по жител во Романи?а изнесувал 59% од просекот на Европската Уни?а во 2016 година, што е раст од 41% во однос на 2007 година (година на влез на Романи?а во ЕУ), со што Романи?а е една од на?брзо растечките економии во Европската Уни?а.[39]
После 1989 година зем?ата имала десетлетие на економска нестабилност и пад, делумно предизвикани од застарената индустриска база и недостаток на структурни реформи. Ме?утоа од 2000 година романската економи?а доживува релативна макроекономска стабилност, со висок раст, ниска стапка на невработеност и пад на инфлаци?ата.[40] Во 2006 година, според романскиот завод за статистика, реалниот раст на БДП бил 7,7%, еден од на?високите во Европа. Ме?утоа рецеси?ата ко?а следела по глобалната финансиска криза во 2008/2009 ?а присилила владата на надворешно задолжува?е, вклучува??и ?а и програмата за помош на ММФ во износ од 20 мили?арди долари. Растот на БДП бил преку 2%. Според Светската банка, паритетот на куповната мо? по жител од 13.442 долари во 2007 година, пораснал на околу 22.124 долари во 2015 година. По куповната мо? во 2016 и 2017 година, Романи?а доживеала уште поголем раст и престигнала неколку околни зем?и членки на ЕУ. Романи?а и понатаму има една од на?ниските нето просечни плати во ЕУ од 540 евра во ЕУ во 2016 година и инфлаци?а од -1,1%. Невработеноста во Романи?а во 2017 година била 5,4%, што е многу ниско во споредба со останатите зем?и од Европската Уни?а.
Растот на индустриското производство во февруари 2013 година достигнал 6,5% во однос на истото раздоб?е во претходната година, што било на?високото во Европската Уни?а. На?големи локални претпри?ати?а се производителот на автомобили Дачи?а, Петром, Ромпетрол, Форд Романи?а, Електрика, Ромгаз и Банка Трансилвани?а. Извозот значително пораснал последните години, во 2010 година порастот на извозот изнесувал 13%. Главен извоз на Романи?а се автомобили, софтвер, облека и текстил, индустриски постро?ки, електрична и електронска опрема, металуршки производи, суровини, во?на опрема, фармацевтски производи, фини хемикалии и зем?оделски производи (овош?е, зеленчук и цве?е). Тргови?ата главно е насочена кон зем?ите членки на Европската Уни?а, при што Германи?а и Итали?а се на?големи поединечни трговски партнери на зем?ата.
После низа приватизации и реформи во доцните деведесетти години, владината интервенци?а во романската економи?а е нешто пониска отколку во другите европски економии. Владата на Романи?а во 2005 година го заменила прогресивниот даночен систем со рамен данок од 16% за личниот доход и добивката на претпри?ати?ата, ме?у на?ниските стапки во Европската Уни?а. Економи?ата претежно се темели на услугите кои претставуваат 51% од БДП, иако индустри?ата и зем?оделството исто така имаат значителен придонес, истите претставуваат 36% и 13% од БДП соодветно. Освен тоа, во 2006 година биле вработени 30% од романската популаци?а биле вработени во зем?оделството и примарното производство, една од на?високите стапки во Европа.
Од 2000 година, Романи?а ги привлекла сите поголеми странски вложува?а и станала на?големо инвестициско одредиште во ?угоисточна и Средна Европа. Директните странски вложува?а во 2006 година изнесувале 8,3 мили?арди евра. Според извешта?от на Светската банка за 2011 година, Романи?а била 72. од вкупно 175 економии по едноставноста на работе?ето, со оцена пониска од останатите зем?и во регионот како што се Чешка, Словачка и др. Освен тоа, според истражува?ето од 2006 година Романи?а била втор на?брз економски реформатор на светот.
Од 1867 година службена валута во Романи?а е романската леа ко?а после деноминаци?ата во 2005 година изнесувала 0,2-0,3 €. Со влегува?ето во ЕУ во 2007 година, се очекува Романи?а да го усвои еврото некаде околу 2020 година.
На 1 ?ули 2015 година, надворешниот долг на Романи?а изнесувал 90,59 мили?арди евра.
Енерги?а
[уреди | уреди извор]Романи?а е голем извозник на електрична енерги?а и 48. во светот по потрошувачка на електрична енерги?а. Третина од произведената енерги?а доа?а од обновливи извори, главно хидроелектрани. Во 2015 година главни извори биле хидроелектрани 30%, ?аглен 28%, атомски електрани 18% и ?аглеводороди 14%. Романи?а има еден од на?големите рафинериски капацитети во Источна Европа, иако производството на нафта и природен гас опа?а пове?е од десетина години. Со една од на?големите резерви на сирова нафта и нафтени шкрилци во Европа, Романи?а е една од на?независните зем?и во Европската Уни?а и има за цел да ?а прошири сво?ата атомска електрана во Чернавода.
Сообра?а?
[уреди | уреди извор]
Според националниот завод за статистика на Романи?а, вкупната патна мрежа на Романи?а во 2015 година била проценета на 86.080 километри.[41] Светската банка ?а проценила железничката мрежа на 22.298 километри, четврта по големина во Европа.[42] Железничкиот превоз доживеал драматичен пад после 1989 година, а во 2004 година бил проценет на 99 милиони патнички патува?а. Од 2013 година доживеал преродба заради подобрува?е на инфраструктурата и делумната приватизаци?а на линии, кои претставуваат 45% од патничкиот и товарниот сообра?а?. Метрото во Букурешт, единствениот подземен железнички систем, било отворено во 1979 година со должина од 61,41 км во 2007 година превезувало 600.000 патници во текот на работна седмица. Посто?ат шеснаесет ме?ународни комерци?ални аеродроми и пет од нив (Анри Коанда, Аурел Вла?ку, Темишвар, Константа и Сибиу) можат да примаат на?големи воздухоплови. Ме?ународниот аеродром Анри Коанда во Букурешт во 2015 година опслужил 9,2 милиони патници.
Во ?уни 2014 година, Романи?а имала скоро 18,3 милиони врски на семреж?ето. Според Блумберг, во 2013 година Романи?а била рангирана на петтото место во светот, а според ?Индепендент“, таа била прворангирана зем?а во Европа по семрежната брзина.[43]
Култура
[уреди | уреди извор]Културата на Романи?а е уникатна поради географската положба на државата и не?зиниот историски разво?. Романската култура може да се опише со три различни културни сфери на Европа: средноевропска, источноевропска и балканска, но сепак Романи?а не може целосно да се вметне во ниту една од тие три. Романскиот идентитет е составен од мешано население на Римското Царство и на Даки?а, со вли?ание на други култури. Големо вли?ание врз романската култура имале Франци?а и Германи?а.
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ ?Population on 1 January“. ec.europa.eu/eurostat. Eurostat. Посетено на 22 July 2019.
- ↑ Грешка во наводот: Погрешна ознака
<ref>
; нема зададено текст за наводите по имеCensusRef
. - ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 ?Romania“. International Monetary Fund. Посетено на 2025-08-07.
- ↑ ?Gini coefficient of equivalised disposable income (source: SILC)“. Eurostat Data Explorer. Посетено на 8 февруари 2015.
- ↑ ?2014 Human Development Report Summary“ (PDF). United Nations Development Programme. 2014. стр. 21–25. Посетено на 27 ?ули 2014.
- ↑ ?Explanatory Dictionary of the Romanian Language, 1998; New Explanatory Dictionary of the Romanian Language, 2002“ (романски). Dexonline.ro. Архивирано од изворникот на 17 ма? 2016. Посетено на 25 септември 2010.
- ↑ Veress, Andréas. Acta et Epistolae. I. стр. 243.
nunc se Romanos vocant
- ↑ Cl. Isopescu (1929). ?Notizie intorno ai romeni nella letteratura geografica italiana del Cinquecento“. Bulletin de la Section Historique. XVI: 1–90.
... si dimandano in language loro Romei ... se alcuno dimanda se sano parlare in la language valacca, dicono a questo in questo modo: Sti Rominest ? Che vol dire: Sai tu Romano, ...
- ↑ Holban, Maria (1983). C?l?tori str?ini despre ??rile Romane (романски). II. Ed. ?tiin?ific? ?i Enciclopedic?. стр. 158–161.
Anzi essi si chiamano romanesci, e vogliono molti che erano mandati quì quei che erano dannati a cavar metalli ...
- ↑ Cernovodeanu, Paul (1960). ?Voyage fait par moy, Pierre Lescalopier l'an 1574 de Venise a Constantinople, fol 48“. Studii ?i Materiale de Istorie Medieval? (романски). IV: 444.
Tout ce pays la Wallachie et Moldavie et la plus part de la Transilvanie a eté peuplé des colonies romaines du temps de Traian l'empereur ... Ceux du pays se disent vrais successeurs des Romains et nomment leur parler romanechte, c'est-à-dire romain ...
- ↑ Ion Rotaru, Literatura roman? veche, "The Letter of Neac?u from Campulung" Архивирано на 9 ?уни 2011 г., Bucure?ti, 1981, pp. 62–65
- ↑ Goina, C?lin. How the State Shaped the Nation: an Essay on the Making of the Romanian Nation Архивирано на 10 октомври 2017 г. in Regio – Minorities, Politics, Society.
- ↑ ?Wallachia and Moldavia, 1859–61“. Архивирано од изворникот на 9 June 2007. Посетено на 5 January 2008.
- ↑ ?International Boundary Study - No. 47 – 15 април 1965 - Hungary – Romania (Rumania) Boundary“ (PDF). US Bureau of Intelligence and Research. Архивирано од изворникот (PDF) на 2025-08-07. Посетено на 2025-08-07.
- ↑ Michael B. Barrett, Prelude to Blitzkrieg: The 1916 Austro-German Campaign in Romania (2013)
- ↑ ?The Battle of Marasti (July 1917)“. WorldWar2.ro. 22 July 1917. Посетено на 8 May 2011.
- ↑ Cyril Falls, The Great War, p. 285
- ↑ Clark, Charles Upson (1927). Bessarabia. New York City: Dodd, Mead.
- ↑ Béla, K?peczi. Erdély t?rténete. Akadémiai Kiadó.
- ↑ Béla, K?peczi. History of Transylvania. Akadémiai Kiadó. ISBN 84-8371-020-X.
- ↑ Erlikman, Vadim (2004). Потери народонаселения в 20. веке [The loss of population in the 20th Century] (руски). Moscow: Русская панорама. ISBN 9785931651071.
- ↑ Romanian Statistical Yearbook 2017 (PDF) (Report). National Institute of Statistics (Romania). 2018. Посетено на 2025-08-07.
- ↑ ?Romania's Biodiversity“. Ministry of Waters, Forests and Environmental Protection of Romania (via enrin.grida.no). Архивирано од изворникот на 10 February 2008.
- ↑ ?Protected Areas in Romania“. Romanian Ministry of Waters, Forests and Environmental Protection (via envir.ee). Архивирано од изворникот на 17 November 2007. Посетено на 10 January 2008.
- ↑ ?Danube Delta“. UNESCO's World Heritage Centre. Архивирано од изворникот на 27 ?ануари 2008. Посетено на 9 ?ануари 2008.
- ↑ ?Danube Delta Reserve Biosphere“. Romanian Ministry of Waters, Forests and Environmental Protection (via envir.ee). Архивирано од изворникот на 26 April 2005. Посетено на 10 January 2008.
- ↑ ?Danube Delta“. UNESCO's World Heritage Centre. Архивирано од изворникот на 27 ?ануари 2008. Посетено на 10 ?ануари 2008.
- ↑ Wohl, Ellen (2010). A World of Rivers: Environmental Change on Ten of the World's Great Rivers. University of Chicago Press. стр. 130. ISBN 978-0-226-90480-1.
- ↑ ?Romania“. Fao.org. Архивирано од изворникот на 10 август 2014. Посетено на 15 август 2014.
- ↑ 30,0 30,1 ?Flora si fauna salbatica“ (романски). enrin.grida.no. Архивирано од изворникот на 23 February 2009. Посетено на 7 September 2009.
- ↑ ?EarthTrends: Biodiversity and Protected Areas – Romania“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 26 September 2007. Посетено на 10 January 2008.
- ↑ ?Bears. Status Survey and Conservation Action Plan“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 23 септември 2015. Посетено на 2 октомври 2014.
- ↑ ?Canids: Foxes, Wolves, Jackals and Dogs. Status Survey and Conservation Action Plan“ (PDF). IUCN/SSC Canid Specialist Group. Архивирано од изворникот (PDF) на 23 септември 2015. Посетено на 2 октомври 2014.
- ↑ ?Romania: Climate“. U.S. Library of Congress. Архивирано од изворникот на 23 септември 2006. Посетено на 10 ?ануари 2008.
- ↑ ?Permafrost Monitoring and Prediction in Southern Carpathians, Romania“. CliC International Project Office (CIPO). 22 December 2004. Архивирано од изворникот на 16 May 2011. Посетено на 31 August 2008.
- ↑ ?Population at 20 October 2011“ (романски). INSSE. 5 July 2013. Посетено на 5 July 2013.
- ↑ ММФ БДП за Романи?а
- ↑ Светска банка – податоци за Романи?а
- ↑ БДП по жител
- ↑ Завод за статистика на Романи?а - невработеност
- ↑ Должина на патна мрежа
- ↑ Железница - реформи
- ↑ Num?rul conexiunilor la internet a crescut cu 22,8%. Cate milioane de romani au acces la internet Семрежен пристап во Романи?а
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]![]() |
?Романи?а“ на Ризницата ? |
- Влада
- Шеф на држава и кабинет Архивирано на 26 октомври 2009 г.
- Влада Архивирано на 16 ?ануари 2010 г.
- Претседател
- Парламент Архивирано на 28 декември 2006 г.
- Уставен суд Архивирано на 12 септември 2012 г.
- Општо
- Профил на Романи?а на BBC
- ?Светска книга на факти“ на ЦИА — запис за ?Романи?а“ (англиски)
- Романи?а на стран на САД
- Портали до светот, Романи?а
- Романи?а на UCB Архивирано на 21 август 2008 г.
- Патува?е
- Службен туристички портал на Романи?а (англиски)
|
|
|